Εδώ και αρκετό καιρό τα media έχουν συνειδητοποιήσει το πόσο χρήσιμη είναι η αμεσότητα που προσφέρει το Twitter στην ενημέρωση του κόσμου, είτε αυτή αφορά κάποιο πολιτικό γεγονός, είτε κάποιο αθλητικό είτε κάποιο άλλο. Το ίδιο το Twitter είδε αυτή την χρησιμότητα και έτσι δημιούργησε το Twitter for Newsrooms (κατά το αντίστοιχο Facebook + Journalists), μέσω του οποίου παρέχει στους δημοσιογράφους, και όχι μόνο, πληροφορίες για το πως να χρησιμοποιήσουν καλύτερα το εργαλείο αυτό στην καθημερινότητα τους.
Το Twitter for Newsrooms από μόνο του δεν κάνει τη διαφορά, αφού αυτά που λέει είναι λίγο-πολύ γνωστά για τους περισσότερους, από οδηγίες για την πιο αποδοτική χρήση της μηχανής αναζήτησης μέχρι και τη χρήση του Tweetdeck για την ταυτόχρονη παρακολούθηση πολλαπλών θεμάτων. Το ότι το Twitter αποτελεί πλέον ένα σημαντικό εργαλείο στα χέρια της δημοσιογραφίας δεν είναι μυστικό, και το γεγονός πως υπάρχει ένας επίσημος οδηγός από το Twitter επιβεβαιώνει αυτή την άποψη.
Μπορούμε να υποθέσουμε πως, πολλοί δημοσιογράφοι που δεν έχουν γνωρίσει ακόμα τη χρησιμότητα του Twitter, θα διαβάσουν αυτόν τον οδηγό. Και αρκετοί θα τον ακολουθήσουν κατά γράμμα. Όμως το σημαντικότερο πρόβλημα που προκύπτει από τα social networks, όπως το Twitter, είναι ότι δεν μπορεί κανείς να είναι σίγουρος πως αυτά που διαβάζει είναι έγκυρα. Τα τελευταία παραδείγματα που μου έρχονται στο μυαλό ήταν κάποια tweets που είχαν να κάνουν με τις συγκεντρώσεις των Αγανακτισμένων στο Σύνταγμα, τα οποία στο τέλος αποδείχθηκαν αναληθή. Όπως πολύ σωστά αναφέρει και ο Pam Baker στο Read Write Web, οι πληροφορίες του κάθε tweet πρέπει να ελεχθούν ξανά και ξανά. Αυτό κάνουν οι δημοσιογράφοι... "they don't trust, they ask questions".